Trots is een ultiem gevoel van tevredenheid en geluk.

Ik zit daar maar aan te denken …

Hoe zelden zijn we trots op onszelf. Van kinds af aan leren we, eerst door onze ouders, de school en daarna de samenleving, het milieu, enz., hoe we ‘bescheiden’ en ‘nederig’ moeten zijn. Wie bescheidener is in de ogen van de samenleving, verdient respect en stille lof. Met grote nadruk op het woord “STIL”.

We kunnen dus alleen maar raden dat de maatschappij ons prijst voor onze bescheidenheid. Maar is dat echt zo? Als zij het niet hardop doet, zullen ze het waarschijnlijk ook niet in stilte doen …

Dus veranderen we langzaam in wezens die niet opscheppen over onze prestaties, niet geprezen worden door anderen, maar gaan wij ook de prestatie van “anderen” niet prijzen.

Erkenning komt van buitenaf, het is altijd een waarde die van anderen wordt ontvangen, feedback op wat we kunnen en wat voor soort mensen we zijn. Op basis daarvan geven we vorm aan het gevoel van eigenwaarde. Emoties reflecteren in ons als in een spiegel.

Het is vergelijkbaar met de meningen over ons die we overal verzamelen en op basis daarvan creëren we een beeld van onszelf in ons hoofd, meestal kritisch, omdat we altijd meer van onszelf verwachten dan van anderen. We denken na over hoe anderen ons zien en hoe minder zelfvertrouwen we hebben, hoe meer ons gevoel van eigenwaarde afneemt.

Trots is een ultiem gevoel van tevredenheid en geluk.

Trots zijn betekent dat je erkent wat je hebt gedaan, bereikt hebt of om wie je bent. Elke prestatie waarbij jij uit je comfortzone bent gekomen, is iets om trots op te zijn.

Stel jezelf de vraag: wanneer was de laatste keer dat je trots op jezelf was? Of op je vriend? Van een echtgenoot, van een kind, van een ouder? Zo ja, heb je dat gezegd?

Waarom voel je weerstand tegen trots en wat ongeremde vasthoudendheid tegenover de helaas meestal valse bescheidenheid? Je looft jezelf niet maar wacht tot anderen het doen? Wanneer en wie? Wie zal je deze erkenning geven, deze lof waar je op wacht als een bedelaar die hunkert naar elke kleine gift … Zoals altijd moet je bij jezelf beginnen.

Een tijdje geleden vroeg mijn vriend me: ben je er niet trots op? Ik keek hem verbaasd aan. Ben ik trots op mezelf? Ik kon niet antwoorden, het voelde alsof ik in mijn hele leven niets had bereikt. Triest toch? Alleen de successen van mijn kinderen en vrienden kwamen in me op. Je weet wel, een bedrijf, een kind, een boek uitgeven, meedoen aan een marathon of aan missies. Dit waren redenen om trots op te zijn.

Zulke “kleine dingen” zoals afstuderen aan een hoge school, specialisatie in een ander taal doen, therapie beginnen of de voldoening over het schoonmaken van het appartement waren zo duidelijk voor mij dat ik ze nooit de rang van prestatie zou geven, maar het zijn blijkbaar… redenen om trots op te zijn.

Vanaf dan heb ik mezelf herhaaldelijk afgevraagd: ben ik trots op mezelf? Zoals je kunt raden, was mijn antwoord in het begin altijd nee. Het duurde lang. Op raad van de therapeut begon ik mijn taken gedurende de dag op te schrijven. Voordat ik naar bed ging, schrapte ik de dingen die ik heb gedaan. Ik herinner me nog dat ik die avond het bedlampje aanzette, mijn pen pakte en mijn takenlijst afstreepte.

Het regende buiten geruisloos, de thee op mijn nachtkastje was koud geworden. Ik keek naar de lijst waarvan ik nogal wat wegstreepte en begon te huilen. Ik voelde een steek ergens in het diepst van mijn hart. Voor het eerst merkte ik mijn werk, de enorme omvang ervan en voelde ik me trots. Ik realiseerde me dat prestaties niet spectaculair hoeven te zijn, die geweven in het dagelijks leven tellen ook mee, of misschien zelfs meer?

Want alleen jij weet hoeveel hart en tijd je steekt in het schoonhouden van het huis, de was opgevouwen en gestreken. Door voor mijn huis en gezin te zorgen, besefte ik dat ik trots moest zijn op het feit dat ik een vrouw ben, dat ik een goed geheugen heb, dat ik meerdere dingen tegelijk kan doen, dat ik nog altijd fit genoeg ben om alles te kunnen doen wat ik maar kan bedenken. Zo ben ik begonnen. Voor mijzelf. Voor mijn relatie. Met mijzelf. Omdat geen enkele relatie zo belangrijk is als deze, waar jij je op de eerste plaats bevindt.

“Trots behoort tot de zogenaamde ongemakkelijke emoties. We kennen allemaal de schaduwzijdes van trots: schaamte en schuld. Deze pijnlijke gevoelens overmannen ons als we schuldig zijn over iets slechts. Trots is het tegenovergestelde – we zijn schuldig over iets goeds. “.

“Het gaat echter niet om elke prestatie, maar om prestaties die sociale erkenning genieten. Op een dieper niveau hebben we het gevoel dat onze acties zullen worden gewaardeerd door anderen. Daarom wordt trots geclassificeerd als een emotie van zelfbewustzijn …”

… Trots verlegt de grenzen van de geest en roept dromen op…als het me gelukt is, kan ik misschien ook … en nog …”

(Vrij vertaald uit het boek “Positivity” van Barbara Fredrickson,).

Schaamte en schuld veroorzaken spanning en verschillende stress reacties in het lichaam. Trots in tegendeel. Aangezien het een positief gevoel is veroorzaakt het de productie van endorfines die maken dat we ons gelukkig voelen. En dit is geweldig nieuws. Omdat je je niet kunt schamen en tegelijk trots voelen. Kies dus maar voor trots. Schrijf de dingen op waardoor je je trots voelt. Vandaag nog. Het is een geweldige oefening voor jouw hart. Voor de gezondheid van jouw hart.

Welnu, zoals gewoonlijk ben ik behoorlijk revolutionair, nogal plagend, en kondig stoutmoedig aan dat ik vandaag niet bescheiden zal zijn. En trouwens, ik hoop je te provoceren en te inspireren om hetzelfde te doen.

Ik ben blij met mezelf en trots op mezelf. Heel:) En jij? Laat mij snel weten. Wat maakt jou trots?

Ik ben Katrien. Ik ben cardio preventie coach.

Welkom in mijn wereld van ont-moeting van gezondheid voor hart gerichte vrouwen. Samen schrijven we jouw voorschrift voor gezondhheid. Hoe doe ik dat? Ik vertel er binnenkort alles over in het splinternieuwe onlineprogramma Denk en word gezond. Heb je meer informatie nodig? Stel gewoon je vraag op hello@gezondheidslabo.be Je kunt ondertussen wel al een kijkje nemen op de Facebookpagina  of Instagram.

Ondertussen blijf gezond. Tot binnenkort.

Pssss….wil je meer weten over ons samenwerking… klik hier